Με το όνομα αρκουδιάρης αναφερόταν συνήθως ο τσιγγάνος εκείνος
που παλαιότερα εμφάνιζε μία αρκούδα
σε υπαίθριες παρουσιάσεις – επιδείξεις και με αυτό τον τρόπο
κάλυπτε τις ανάγκες βιοπορισμού του.
Οι αρκουδιάρηδες κρατούσαν συνήθως ένα ντέφι ή ακόμη πιο παλιά
τύμπανο με το οποίο απέδιδαν την μελωδία έχοντας δεμένη
με αλυσίδα από τη ζώνη τους μια αρκούδα (πολύ σπάνια δύο)
με φίμωτρο.
Ένα…θέαμα που έχει εκλείψει στην Ελλάδα από το 1970…
Οι αρκουδιάρηδες διάλεγαν για τις παρουσιάσεις κυρίως πλατείες
που παρουσίαζαν κάποια σχετική κίνηση ή και δρόμους συνοικιακούς.
Όταν λοιπόν σταματούσαν κάποιοι περαστικοί, άρχιζε το πρόγραμμα!
Η μελωδία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, απλά ο αρκουδιάρης
χτυπώντας το ντέφι άρχιζε να τραγουδά κάποιο γνωστό
λαϊκό τραγούδι που συνήθως ήταν το
«Σήκω χόρεψε κουκλί μου να σε δω να σε χαρώ …».
Περιέργως μόλις άρχιζε το ντέφι με τη πρώτη λέξη «Σήκω»
η αρκούδα σηκωνόταν στα πισινά της πόδια και άρχιζε ρυθμικά
και εναλλάξ να ανασηκώνει τα πόδια μεταφέροντας το βάρος της
από το ένα πόδι στο άλλο, λικνίζοντας έτσι εξ ανάγκης το σώμα της,
δίνοντας την εντύπωση του χορού.
Το θέαμα όμως αυτό απαιτούσε οι αρκουδιάρηδες
να είναι και εκπαιδευτές.
Η εκπαίδευση λοιπόν γινόταν ως εξής: άνοιγαν ένα λάκκο μέσα
στον οποίο έριχναν αναμμένα κάρβουνα και τον σκέπαζαν
με μια χοντρή λαμαρίνα.
Όταν αυτή ζεσταινόταν έφερναν την αρκούδα δεμένη κοντά,
και μόλις την ανέβαζαν στη λαμαρίνα παίζανε το ντέφι.
Βέβαια η αρκούδα καιγότανε με αποτέλεσμα μη μπορώντας να φύγει
να ανασηκώνει εναλλάξ τα πόδια, η δε μαϊμού να χοροπηδάει
για να μη καίγεται.
Από τη συνεχή επανάληψη, όποτε η αρκούδα
άκουγε το ντέφι (αντανακλαστικά) επαναλάμβανε τις κινήσεις
που έκανε πάνω στη ζεστή λαμαρίνα!
Το ίδιο και η μαϊμού.
Στη συνέχεια η αρκούδα στο άκουσμα «πως πλένεται» προσπαθούσε
να βγάλει από το πρόσωπό της το πανί που κάποιος κάθε φορά
από πίσω με ένα καλάμι το έφερνε στο πρόσωπό της!
Δικό μας σχόλιο:
Ένα…θέαμα που ευτυχώς έχει εκλείψει
στην Ελλάδα από το 1970…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου