Μία φορά κι έναν καιρό, εδώ στην χώρα μας ζούσε
η κοκκινομάλλα Πίτυς, μία όμορφη κοπέλα,
που ήταν η μεγάλη αγάπη του Πανός, θεού των δασών.
H όμορφη Πίτυς όμως έδειχνε προτίμηση
στον θεό Πάνα.
Ο Βορέας όμως, γιος του θεού των ανέμων Αίολου,
ήταν ερωτευμένος και ήθελε να την κάνει δική του
και μια ημέρα, που έλειπε ο Πάν, της ζήτησε
να τον ακολουθήσει.
Εκείνη αρνήθηκε και τότε ο Βορέας μάνιασε.
Άρχισε να φυσάει να λυσσομανάει
και να την τραβάει με μανία,
για να την πάρει μαζί του.
Το πήρε είδηση ο Πάν κι έτρεξε κοντά της,
την άρπαξε στην αγκαλιά του.
Εκείνη αρνιόταν πεισματικά να ακολουθήσει τον Βορέα
και φοβούμενη μήπως και δεν θα κατάφερνε
ο αγαπημένος της να την γλυτώσει .....
....ρίζωσε μέσα στην γη.
Από τότε η Πιτύς (η γνωστή μας πεύκη) έγινε
το ιερό δέντρο του θεού Πάνα.
Στους αγώνες μάλιστα στα Ίσθμια
με κλαριά πεύκης στεφάνωναν τους νικητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου