Κανάρης και Πιπίνος. Μαρμάρινο άγαλμα στο Παλέρμο (Πανόρμο) της Σικελίας.

In un piccolo padiglione, appositamente costruito su disegno di Ernesto Basile,

 nel Giardino Inglese, è collocato un gruppo marmoreo opera di Benedetto Civiletti. Rappresenta due marinai su una barca. 

ll cosiddetto gruppo Canaris, erroneamente chiamato 

per alcuni anni “I fratelli Canaris”. 

In realtà non si tratta di due fratelli ma di Costantino Canaris e del suo Compagno 

Giorgio Pepinis, due eroi della Grecia dell’800.

Quando il Civiletti decise di eseguirla, era il 1874, e aveva 29 anni e già gli era 

riconosciuto un notevole valore artistico.

 Narrano le cronache che ebbe l’ispirazione durante un concerto che si teneva 

nel Palchetto della Musica, alla Marina, ascoltando qualcuno che rievocava

 le eroica gesta di questo greco e dei suoi compagni.

Chi era Costantino Canaris? e perché il Civiletti ritenne doveroso rappresentarlo?

Si tratta di una storia dai contorni epici che vide il protagonista elevarsi

 ad eroe della patria e metafora dell’anelito di indipendenza di ogni essere umano. 

La sua impresa venne riportata da Francesco Brofferio 

nella sua opera “Scene elleniche antica e nuova grecia”.

Ολόκληρη η ανάρτηση ΕΔΩ

Από τον αυτόματο μεταφραστή της Google η αρχή του κειμένου.

Εάν επιθυμείτε όλη την μετάφραση μπορείτε να το κάνετε εσείς. 

Το έργο με ύψος 130 εκατοστά, πλάτος 150 και βάθος 118, αντιπροσωπεύει

 τους δύο Έλληνες ήρωες τη στιγμή που βλέπουν τα εχθρικά πλοία

 και είναι έτοιμα να επιτεθούν. 

Η στιγμή φωτογραφίζεται με ακραίο ρεαλισμό, όπως ισχυρίστηκε 

η καλλιτεχνική επιδεξιότητα του καλλιτέχνη. 

Οι καλά καθορισμένες λεπτομέρειες εκφράζουν όλη την ένταση της στιγμής. 

Τα πανιά χαμηλώνονται και σχηματίζουν την κουρτίνα κάτω από τις φιγούρες 

που είναι σκαρφαλωμένες στο τόξο του μικρού αγγείου. 

Ο Πεπίνης, τοποθετημένος πίσω από τον Κανάρη, τον αγγίζει με το χέρι του 

στον ώμο του σαν να παίρνει θάρρος ενώ με το δείκτη του δείχνει τον στόχο. 

Μια φιλία που σφραγίζεται από αυτήν την εγγύτητα, 

η οποία είναι μια ελεύθερη ερμηνεία του Civiletti, 

καθώς στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα χρονικά, ο Pepinis 

ήταν υπεύθυνος για ένα δεύτερο μπρουλότο. 

Αλλά από την άλλη πλευρά, ο Brofferio αφηγείται το συγκεκριμένο

 επεισόδιο που παρουσίασαν οι δύο κρατώντας τα χέρια για να δείξει

 μια βαθιά φιλία και ενότητα σκοπού.