Να γίνουμε Ισραήλ ή να περιμένουμε να ξυπνήσει η Δύση;

Οι υπερπατριώτες των καφενείων της επικράτειας παρασύρθηκαν

 από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε ισλαμικό τέμενος. 

Εξέλαβαν την ενέργεια Ερντογάν ως ελληνοτουρκικό πρόβλημα, όχι ως κάλεσμα 

στο εσωτερικό της Τουρκίας να αναδιαμορφώσει της σχέσης της με τη Δύση. 

Αγνοούν το μακροχρόνιο σχεδιασμό του Ερντογάν να καταστήσει την Τουρκία, 

ηγέτιδα του ισλαμικού κόσμου και νέα υπερδύναμη.

Όπως ήταν αναμενόμενο, βρήκαν ευκαιρία να εμφανιστούν

 και οι επαγγελματίες ακροδεξιοί μεταξύ των οποίων και υπεύθυνοι κατά τα άλλα 

Υπουργοί, με χαρακτηριστική την περίπτωση Βορίδη, που προέτρεψε 

«Να κάνουμε το μουσείο Κεμάλ μουσείο μνήμης της Γενοκτονίας του Ελληνισμού» 

Δηλαδή να νομιμοποιήσουμε την αντεπανάσταση στο κοσμικό κράτος 

και να δικαιώσουμε την επιδίωξη Ερντογάν… 

Θυμίζουν τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα 

που για ένα εξάμηνο κατήγγειλαν τον Σόιμπλε, 

χωρίς να καταλαβαίνουν ότι είχαν παγιδευτεί 

στην στρατηγική του Γερμανού πολιτικού 

για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη!

Η σοβαρή εθνική πολιτική δεν αυτοσχεδιάζει και δεν αντιδρά σπασμωδικά

 σε διάφορες προκλήσεις.

 Έχει επίγνωση ότι η διαχείριση ενός θέματος εξωτερικής πολιτικής σήμερα, 

μπορεί να δώσει εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα από την επανάληψη 

της ίδιας διαχείρισης αύριο.

Όσοι συναντούν αυτή τη σκέψη για πρώτη φορά, ας αναρωτηθούν γιατί

 ο τορπιλισμός του καταδρομικού Έλλη στην Τήνο από τους Ιταλούς, 

δεν απαντήθηκε αμέσως όπως περίμενε και ασφαλώς είχε προετοιμαστεί

 ο Μουσολίνι, αλλά αργότερα στα βουνά της Αλβανίας που εκτός των άλλων

 απέφερε και τα Δωδεκάνησα από τους Ιταλούς αποικιοκράτες της εποχής!

Ας στοχαστούν επίσης από την ιστορική πορεία

 των Ελληνοτουρκικών συγκρούσεων: Η Ελλάδα θριάμβευσε όταν συμμετείχε 

σε ένα ευρύτερο διεθνή συσχετισμό (Βαλκανικοί, Α΄ και Β΄ Παγκόσμιοι, Πόλεμοι)

 και ηττήθηκε σε απευθείας μετωπικές αναμετρήσεις (1897-1922-1974).

 Δεν ήταν αρκετή η επανάσταση του 1821, αλλά χρειάστηκε

 η παρουσία των ξένων στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου 

για να συγκροτηθεί ανεξάρτητο ελληνικό κράτος !

Είναι απαραίτητη η εθνική μας αυτογνωσία: 

Το 1922 ο ελληνικός πληθυσμός ήταν 7 εκατομμύρια και ο τουρκικός ήταν 13. 

Το 1974 είχαμε 10 εκ και οι Τούρκοι 38,3. 

Σήμερα είμαστε 10,5 και σε φθίνουσα πορεία ενώ οι Τούρκοι 85 και σε αύξουσα. 

Ένας έναντι οκτώ δηλαδή και αυτά τα μεγέθη έχουν σημασία όταν

 αναφερόμαστε σε ανθρωποθυσίες. 

Όπως έχει σημασία και η αναλογία ένα προς τριάμισι ΑΕΠ Ελλάδας/ Τουρκίας

 γιατί από εκεί θα αντληθούν οι δαπάνες για τα πολυδάπανα οπλικά συστήματα 

που πρέπει συνεχώς να ανανεώνονται συνεχώς για να εξασφαλίζουν

 ισορροπία στους εξοπλισμούς.

Δηλαδή είναι πάντοτε καταδικασμένοι όλοι όσοι

 αντιμετωπίζουν υπέρτερες δυνάμεις; 

Όχι απάντησαν αποφασιστικά και δικαιώθηκαν τόσο το Ισραήλ μέσω 

μιας στρατικοποιημένης κοινωνίας όσο και το Βιετνάμ με σχεδόν 4 εκ νεκρούς. 

Πόσο διατεθειμένοι όμως είμαστε να ακολουθήσουμε το δρόμο τους, 

αφού εγκαταλείψουμε την ευμάρεια της προσωπικής μας ζωής 

και να αναπροσανατολίσουμε τα καλοζωισμένα παιδιά μας στην ίδια κατεύθυνση;

Τι να κάνουμε τελικά;

Να γίνουμε Ισραήλ ή να περιμένουμε να ξυπνήσει η Δύση; 

Αυτές οι αποφάσεις δεν είναι εύκολες και συνήθως δεν κατατίθενται 

όλες οι δυνατότητες της χώρας σε μια επιλογή. 

Γιατί η εξωτερική πολιτική υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα μέσω

 πολυσύνθετων στρατηγικών επιλογών, μακροχρόνιων διπλωματικών ενεργειών, 

στρατιωτικών κινήσεων και διεθνών σχέσεων σε ένα διαρκώς

 μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον.

Μάλλον είναι σοφό να ενισχύσουμε όσο το δυνατό περισσότερο 

την αποτρεπτική ισχύ της χώρας και παράλληλα να επενδύσουμε 

σε προνομιακές και δημιουργικές συμμαχίες, ελπίζοντας ότι 

την κρίσιμη ώρα, τα διεθνή μας ερείσματα θα ενισχύσουν αποφασιστικά 

τη χώρα μας και θα γείρουν την πλάστιγγα στην πλευρά μας.

Γιώργος Κουκουβιτάκης