Η Αυστραλία αυτοκτονεί κλιματικά
για χάρη του άνθρακα..............
του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν
Εδώ και λίγες μέρες, ένα βιβλιοπωλείο στο πυρόπληκτο χωριό
Cobargo της Νέας Νότιας Ουαλλίας έχει αναρτήσει μια πινακίδα που λέει:
«Η πτέρυγα ‘Μετα-αποκαλυπτική Φαντασία’
μεταφέρθηκε στο ‘Θέματα Επικαιρότητας’».
Και όμως, όσο κι αν μοιάζει απίστευτο, η αντίδραση των ηγετών
της Αυστραλίας στην πρωτοφανή αυτή εθνική κρίση δεν ήταν
να υπερασπιστούν τη χώρα τους, αλλά να υπερασπιστούν τη βιομηχανία
ορυκτών καυσίμων, τον μεγαλύτερο δωρητή και στα δύο μεγάλα
κόμματα –λες και θέλουν να σπρώξουν τη χώρα προς την καταστροφή της.
Όταν ξεσπούσαν οι πυρκαγιές, στα μέσα Δεκεμβρίου,
ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος της αντιπολίτευσης ξεκίνησε περιοδεία
σε κοινότητες εξόρυξης άνθρακα, εκφράζοντας την αμέριστη υποστήριξή του
προς τις εξαγωγές άνθρακα.
Ο πρωθυπουργός, ο συντηρητικός Σκοττ Mόρρισον, πήγε διακοπές στη Χαβάη.
Από το 1996, διαδοχικές συντηρητικές κυβερνήσεις της Αυστραλίας
έχουν αγωνιστεί με επιτυχία για να ανατρέψουν τις διεθνείς συμφωνίες
για την κλιματική αλλαγή για να υπερασπιστούν τις βιομηχανίες ορυκτών
καυσίμων της χώρας.
Σήμερα, η Αυστραλία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας άνθρακα
και φυσικού αερίου στον κόσμο.
Πρόσφατα κατέλαβε την 57η θέση ανάμεσα σε 57 χώρες όσον αφορά
τη δράση για την κλιματική αλλαγή.
Κατά μεγάλο μέρος, ο κ. Mόρρισον οφείλει την περσινή οριακή
εκλογική του νίκη στον ολιγάρχη της εξόρυξης άνθρακα Κλάιβ Πάλμερ,
ο οποίος έφτιαξε ένα κόμμα-μαριονέτα για να κρατήσει
το Εργατικό Κόμμα –το οποίο είχε δεσμευτεί για περιορισμένη αλλά
πραγματική δράση κατά της κλιματικής αλλαγής- εκτός κυβέρνησης.
Ο διαφημιστικός προϋπολογισμός τού Πάλμερ
για την προεκλογική του καμπάνια ήταν υπερδιπλάσιος σε σχέση
με τα δύο μεγάλα κόμματα. Αμέσως μετά, ο Πάλμερ ανακοίνωσε σχέδια
για την κατασκευή του μεγαλύτερου ανθρακωρυχείου στην Αυστραλία.
Αφότου ο Mόρρισον, ένας πρώην διευθυντής μάρκετινγκ, αναγκάστηκε
να επιστρέψει από τις διακοπές του και να ζητήσει συγγνώμη,
θέλοντας να φτιάξει θετική εικόνα για τον εαυτό του, βάλθηκε
να φωτογραφίζεται με παίκτες του κρίκετ ή με την οικογένειά του.
Πολύ σπανιότερα τον είδαμε στην πρώτη γραμμή των πυρκαγιών,
να επισκέπτεται καταστραμμένες κοινότητες ή επιζώντες.
Ο Mόρρισον προσπάθησε να παρουσιάσει τις πυρκαγιές
σαν μια κοινή καταστροφή, σαν κάτι συνηθισμένο.
Αυτή η στάση φαίνεται ότι είναι ψυχρός πολιτικός υπολογισμός:
χωρίς ουσιαστική αντίθεση από ένα Εργατικό Κόμμα που προσπαθεί
να συνέλθει από την εκλογική του ήττα, και με τα ΜΜΕ υπό τον έλεγχο
του Ρούπερτ Μέρντοκ –58 τοις εκατό της κυκλοφορίας καθημερινών
εφημερίδων- να τον ακολουθούν σε μια γραμμή σταθερής άρνησης
της κλιματικής αλλαγής, ο Μόρρισον φαίνεται να πιστεύει ότι
θα μείνει κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Ούτως ή άλλως, έκανε όνομα ως υπουργός μετανάστευσης τελειοποιώντας
μια απάνθρωπη πολιτική εγκλεισμού των προσφύγων σε εφιαλτικά
στρατόπεδα σε νησιά του Ειρηνικού, άρα φαίνεται αδιάφορος απέναντι
στον ανθρώπινο πόνο.
Τώρα, η κυβέρνησή του έχει πάρει μια ανησυχητική αυταρχική στροφή,
καταστέλλοντας συνδικάτα, πολιτικές οργανώσεις και δημοσιογράφους.
Σύμφωνα με ένα νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στην Τασμανία
και αναμένεται να επεκταθεί σε ολόκληρη την Αυστραλία,
οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές αντιμετωπίζουν 21 χρόνια φυλάκισης
εάν διαδηλώσουν.
«Η Αυστραλία είναι μια χώρα που καίγεται και κυβερνάται από δειλούς»,
έγραψε ο τηλεπαρουσιαστής Χιου Ρίμινγκτον, εκφράζοντας πολλούς ακόμα.
Θα μπορούσε να προσθέσει «και ηλιθίους», αφού ο αναπληρωτής πρωθυπουργός
Μάικλ ΜακΚόρμακ απέδωσε τις πυρκαγιές σε αναφλέξεις κοπριάς αλόγων.
Μιλάμε για ανθρώπους που θα ανοίξουν τις πύλες της κόλασης
και θα οδηγήσουν μια χώρα να διαπράξει κλιματική αυτοκτονία.
Πάνω από το ένα τρίτο των Αυστραλών υπολογίζεται ότι
έχει πληγεί από τις πυρκαγιές.
Με ευρεία και αυξανόμενη πλειοψηφία, οι Αυστραλοί επιθυμούν δράση
κατά της κλιματικής αλλαγής και αρχίζουν να θέτουν ερωτήματα
για το αυξανόμενο ρήγμα ανάμεσα στις ιδεολογικές φαντασιώσεις
της κυβέρνησης Mόρρισον και την πραγματικότητα μιας αποξηραμένης,
φλεγόμενης Αυστραλίας όπου οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν ραγδαία.
Η κατάσταση θυμίζει έντονα τη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του ’80,
όταν οι κυβερνώντες απαράτσνικοι ήταν μεν παντοδύναμοι, αλλά έχαναν
τη θεμελιώδη ηθική νομιμοποίηση για να κυβερνούν.
Σήμερα, στην Αυστραλία, ένα πολιτικό κατεστημένο που έχει γίνει σκληρωτικό
και παραληρεί βυθισμένο στις φαντασιώσεις του αντιμετωπίζει μια τερατώδη
πραγματικότητα την οποία δεν έχει ούτε τη δυνατότητα
ούτε τη βούληση να αντιμετωπίσει.
Ο Mόρρισον μπορεί να έχει μαζί του μια τεράστια μηχανή προπαγάνδας
και καμία αντιπολίτευση, αλλά η ηθική του ισχύς φυλλορροεί ώρα με την ώρα.
Την Πέμπτη, όταν απομακρύνθηκε αδιάφορος από μια έγκυο γυναίκα
που ζητούσε βοήθεια, οι οργισμένοι κάτοικοι μιας καμένης πόλης
τον έδιωξαν κακήν κακώς.
Ένας τοπικός συντηρητικός πολιτικός περιέγραψε αυτή την ταπείνωση
του αρχηγού του ως «την υποδοχή που μάλλον του άξιζε».
Όπως είχε παρατηρήσει ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ,
ο τελευταίος σοβιετικός ηγέτης, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης
ξεκίνησε με την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνομπίλ το 1986.
Μετά από αυτή την καταστροφή, «το σύστημα όπως το γνωρίζαμε
έγινε μη βιώσιμο», έγραψε το 2006.
Μήπως η τεράστια τραγωδία των πυρκαγιών της Αυστραλίας, που ακόμα
συνεχίζεται, μπορεί να αποδειχθεί το Τσερνομπίλ της κλιματικής κρίσης;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου