Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

Έλεος! Για τους Έλληνες τίποτα; Μόνο κόψιμο μισθών και αυξήσεις φόρων; Δόμνα Μιχαηλίδου: 86 ευρώ για κάθε προσφυγόπουλο ημερησίως.

Δόμνα Μιχαηλίδου: 86 ευρώ
για κάθε προσφυγόπουλο ημερησίως.

Δικό μας σχόλιο:Έλεος!
 Για τους Έλληνες τίποτα; 
Μόνο κόψιμο μισθών και αυξήσεις φόρων;
Για τα παιδιά και τα εγγόνια των Ελλήνων;
Με τόσα λεφτά, αν τα έδιναν απευθείας 
εκεί που έπρεπε, οι φιλάνθρωποι που τα δίνουν τώρα
αυτά τα παιδιά δεν θα ήταν ξεριζωμένα τώρα 
ούτε ασυνόδευτα...............................


Για να θυμηθούμε όμως και λίγο πριν 
τι έλεγε η κυρία Δόμνα....

Συγκεκριμένα η Έλενα Ακρίτα αναφέρει μέσω δημοσίευσής της στο facebook:
 «Παρτε θέση, κύριε Πρωθυπουργέ.
 «Ποιοι; Αυτοί που είναι ψυχικά νοσούντες;
 Η έκβαση αυτή της συλλογικής μνήμης φοβάμαι ότι φανερώνει μία συλλογική 
ψυχική νόσο, παρά μία μεμονωμένη» ΔΟΜΝΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, 
υφυπουργός Εργασίας για τους αγωνιστές της δικτατορίας.
 Στις φωτογραφίες μερικοί από τους ‘ψυχικά νοσούντες’ που βασανίστηκαν
 ή δολοφονήθηκαν από την χούντα. Αλέκος Παναγούλης. Νικηφόρος Μανδηλαράς. 
Ανδρέας – χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Αντρέα -Λεντάκης. 
Γιώργης Τσαρουχάς. Σάκης Καράγιωργας. Σπύρος Μουστακλής. 
Περικλής Κοροβέσης. Κίττυ Αρσένη».

Θυμίζουμε ότι νέα υφυπουργός Εργασίας, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστήριξε ότι: 
«Έχουμε μία αγιοποίηση του αντιδικτατορικού αγώνα. 
Άρα έχουμε μία σχέση η οποία καταρρίπτει τις διαστάσεις που τις ανήκουν, 
αυτή της αντίστασης, και παίρνει διαστάσεις υπερβολής, όπως αυτή 
ενός αγαπημένου προσώπου. 
Το δεύτερο κομμάτι της πρότασης το οποίο με ανησυχεί και με προβληματίζει
 από προσωπική εμπειρία: Έχει σχέση με τη μετατροπή σε βαθιά 
ψυχική νόσο, η οποία πολύ φοβάμαι πως είναι μία μετατροπή 
σε μία συλλογική ψυχική νόσο».

Και συνέχισε: «Μία συλλογική ψυχική νόσο διότι έχει δημιουργηθεί 
αυτό το συλλογικό αφήγημα, μέσα από τη συλλογική μνήμη,
 αυτής της ιστορικότητας. 
Ακούω συνέχεια «ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς», «ιστορικός αγώνας»
 και αναρωτιέμαι για ποια ιστορία μιλάμε;
 Ποιος έγραψε αυτή την ιστορία;
 Την έγραψαν αυτοί που η απώλεια του αισθήματος της δικτατορίας
 είναι αντίστοιχο με την απώλεια ενός ανθρώπου;», για να καταλήξει:
 «Ποιοι; Αυτοί που είναι ψυχικά νοσούντες;
 Η έκβαση αυτή της συλλογικής μνήμης φοβάμαι ότι φανερώνει 
μία συλλογική ψυχική νόσο, παρά μία μεμονωμένη».

Δεν υπάρχουν σχόλια :