Στη Σαλαμίνα ιδρύθηκαν τάφοι με επιγράμματα
για τους νεκρούς Σαλαμινομάχους κάθε πόλης.
Στους Δελφούς στάλθηκαν πλούσια αφιερώματα
και στους γενναιότερους δόθηκαν βραβεία.
Η νίκη αυτή και η σημασία της υμνήθηκε
από ποιητές, ρήτορες, και Ιστορικούς
με σημαντικότερο έργο την τραγωδία του Αισχύλου
«Πέρσαι», την πρώτη με ιστορικό θέμα.
Σύμφωνα με τον Αισχύλο, ο οποίος συμμετείχε
στη ναυμαχία, ο ελληνικός στόλος είχε 310 τριήρεις.
Ο Πλάτωνας αναφέρει ότι οι Πέρσες είχαν
χίλια πλοία και περισσότερα.
Ο Ξέρξης επέστρεψε στην Ασία με το μεγαλύτερο
μέρος του στρατού του και, τον επόμενο χρόνο,
τα απομεινάρια του περσικού στρατού
ηττήθηκαν αποφασιστικά στη μάχη των Πλαταιών
και στη μάχη της Μυκάλης.
Μετά από αυτές τις μάχες, οι Πέρσες
δεν ξαναπροσπάθησαν να καταλάβουν
την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ξένε, να πεις στην Κόρινθο
με τα καλά νερά
ότι, εδώ μας έχει* η Σαλαμίνα,
το νησί του Αίαντος,
εδώ που Φοινικικά και Περσικά πλοία
και Μήδους καταστρέψαμε
την Ιεράν Ελλάδα προστατεύοντας.
*κράτησε
Το αυθεντικό επίγραμμα,
έτσι όπως βρέθηκε στον τύμβο
των Κορινθίων Σαλαμινομάχων
στην Κυνόσουρα.
απέναντι από την Ψυττάλεια.
22 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ.
Η ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου