Οι Θράκες διατήρησαν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα την αυθεντικότητα των χορών και των τραγουδιών τους.

Οι Θράκες διατήρησαν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα την αυθεντικότητα 

των χορών και των τραγουδιών τους, καθώς χόρευαν και τραγουδούσαν

σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους.

 Ακόμη και στη θεματολογία των τραγουδιών υπάρχουν θεματικά μοτίβα 

παρμένα από την αρχαιοελληνική μυθολογία.

Συρτός

Ο συρτός χορός ήταν διαδεδομένος σε όλες τις περιοχές της Αρχαίας Ελλάδας 

και μέσω της βυζαντινής εποχής κληροδοτήθηκε σε εμάς τους νεότερους. 

Ακόμη και σήμερα τραγουδούμε στην ίδια γλώσσα, χορεύουμε στα ίδια μέτρα 

και ακολουθούμε την ίδια κίνηση.

 Άλλωστε, ο χορός σε κύκλο ήταν συνήθης στην αρχαιότητα, 

όπως είναι άλλωστε και σήμερα.

Ενώ, λοιπόν, ο Συρτός συγκαταλέγεται στους πανελλήνιους χορούς, 

η αρχική του κοιτίδα είναι η περιοχή της Θράκης. 

Μάλιστα, σε μία επιγραφή του 1ου αιώνα π.Χ. ο Συρτός αναφέρεται 

ως ο πάτριος χορός των Θρακών.

Ζωναράδικος

Ο Ζωναράδικος αποτελεί φυσική συνέχεια του αρχαιοελληνικού χορού Όρμου. 

Σε αναπαραστάσεις αρχαίων υδριών έχουν αποτυπωθεί χορευτές 

να βρίσκονται σε όμοια παράταξη μ’ αυτή του Ζωναράδικου χορού. 

Τόσο η χορευτική κίνηση όσο και τα επιφωνήματα των χορευτών

 του Ζωναράδικου φαίνεται πως συνδέονται με τους χορούς 

των οπαδών του θεού Διονύσου.

Συγκαθιστός

Ο Συγκαθιστός χορός εμφανίζει πολλές ομοιότητες

 με τον αρχαιοελληνικό χορό Επιλήνιο, ο οποίος χορευόταν 

κατά τη διάρκεια του τρύγου. 

Πρόκειται για έναν αρχαίο μιμητικό χορό, τον οποίο αναφέρει ακόμη ο Ησίοδος.

Πυρρίχιος

Ο Πυρρίχιος είναι ένας αρχαιοελληνικός πολεμικός χορός, που χορευόταν 

σε όλες σχεδόν τις ελληνικές περιοχές με τους χορευτές να κρατούν όπλα.

 Μάλιστα, στην αρχαία Σπάρτη και στην Αρκαδία επιτρεπόταν 

να χορεύουν ακόμη και οι γυναίκες.

Ο αρχαιοελληνικός Πυρρίχιος σίγουρα αποτελεί πρόδρομη μορφή 

πολλών θρακιώτικων χορών.

 Στην «Ανάβαση» του Ξενοφώντα αντλούμε την πληροφορία πως οι Θράκες, 

οι Αινιάνες και οι Μάγνητες προετοιμάζονταν για τη μάχη 

με τη συνοδεία τραγουδιών και χορών. 

Συγκεκριμένα, οι πολεμιστές από τη Θράκη με τη συνοδεία ενός αυλού

 τραγουδούσαν ένα παιάνα, πηδούσαν και χόρευαν

 χρησιμοποιώντας τα μαχαίρια τους.

Συμπερασματικά, η διατήρηση των αρχαίων εθίμων και των χορών

 στην περιοχή της Θράκης φανερώνουν έμπρακτα την αδιαμφισβήτητη 

ελληνικότητά της και την αδιάλειπτη ελληνική παρουσία.