Σε μια μακρά συνέντευξη τύπου, τους γνωστούς του μονολόγους, ο κ. Πνευματικός
αφιέρωσε 10 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα για να παρουσιάσει ένα νέο «όραμα»
για τη Δημοτική Αγορά της Κορίνθου, το 4ο ή 5ο διαφορετικό που παρουσιάζει
τα τελευταία 10 χρόνια. Στο κομμάτι αυτό της συνέντευξης είτε ακούστηκαν
ανερυθρίαστα ψεύδη σχετικά με το θέμα, είτε εσκεμμένα αποκρύφθηκαν
από τους πολίτες σημαντικές λεπτομέρειες οι οποίες στο πέρασμα των ετών,
επί της μακροχρόνιας θητείας του κ. Πνευματικού, διαμόρφωσαν
τη ντροπιαστική εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζει η Δημοτική Αγορά
εδώ και 7 περίπου χρόνια.
Θα προσπαθήσω να σταχυολογήσω μερικά από αυτά τα ψεύδη ή τις ανακρίβειες
που ειπώθηκαν, κυρίως γιατί επιχειρείται η αποποίηση της ευθύνης
για την κατάσταση της Δημοτικής Αγοράς από την τρέχουσα Δημοτική Αρχή.
Ο κ. Πνευματικός μάλλον έχει ξεχάσει τί έλεγε προεκλογικά το 2006
(αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο), κυρίως όμως φαίνεται να λησμονεί ότι
βρίσκεται στο δημαρχιακό θώκο εδώ και περίπου 11 χρόνια.
1. Η ιστορία ξεκινά ήδη από το 2006 όταν και εξελέγη για πρώτη φορά
ο κ. Πνευματικός συμπεριλαμβάνοντας, στους «πύρινους» τότε λόγους του
εναντίον του αείμνηστου πρώην Δημάρχου και αντιπάλου του σε εκείνες
τις εκλογές Θωμά Θωμαΐδη, κεραυνούς σχετικά με τα μισθώματα
των καταστημάτων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπήρχαν
μεθοδεύσεις, ανοχή της προηγούμενης αρχής
σε ασυδοσίες επαγγελματιών ή ακόμα ακόμα και συνενοχή.
Η θέση του κ. Πνευματικού εκείνη την εποχή (2006) ήταν να επιδώσει εξώσεις
(υπ’ αριθμ. 165/25-4-2007 απόφαση δημοτικού συμβουλίου) σε όλους
τους επαγγελματίες και να νοικιάσει εκ νέου τα καταστήματα γιατί θεωρούσε
«σκάνδαλο» την απώλεια εσόδων από το Δήμο λόγω των ιδιαίτερα χαμηλών ενοικίων.
Η θέση του αυτή οδήγησε στη σύγκρουσή του με πολύ γνωστό τότε σύντροφό του,
στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και ενοικιαστή καταστήματος με προϊόντα μαναβικής.
2. Το 2008 επιδίδονται οι πρώτες εξώσεις με σκοπό να ενοικιαστούν εκ νέου
τα καταστήματα. Παράλληλα, διαρρέονται οι πρώτες φήμες για την επιδίωξη
κατασκευής ενός σύγχρονου κτιρίου τύπου mall από την πλευρά της δημοτικής αρχής.
Με τις πρώτες αντιδράσεις να κλιμακώνονται, τα δημοτικά συμβούλια
της 13ης και 19ης Αυγούστου 2008 αναβάλλονται κατόπιν απουσιών
πολλών μελών της πλειοψηφίας (7), και το θέμα αφήνεται να εκκρεμεί γενικώς,
χωρίς να έρχεται σε συζήτηση κάποια συγκεκριμένη πρόταση.
Τον Οκτώβριο του 2008 διαμορφώνονται οι πρώτες οργανωμένες αντιδράσεις
και αντιπροτάσεις σχετικά με τους σχεδιασμούς της Δημοτικής Αρχής.
Στις 16/10/2008 διοργανώνεται μια βραδιά – συζήτηση στο χώρο
της δημοτικής αγοράς και με ομιλητές τον αείμνηστο Ματθαίο Ανδρεάδη
και τους λέκτορες της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, κο Μπελαβίλα
και κα Νικολάου, αρχίζει να διαμορφώνεται ένας κοινός τόπος σχετικά
με την ιστορική μνήμη και τη δυναμική της αγοράς, η οποία αναγνωρίζεται
ως σημείο διαχρονικής εμπορικής δραστηριότητας, εντυπωμένο βιωματικά
στην καθημερινή πρακτική των Κορινθίων.
Ταυτόχρονα, αναγνωρίζεται ότι η κατάσταση στη δημοτική αγορά δεν μπορούσε
να συνεχιστεί ως είχε, θέση που εύστοχα εκφράζεται στις 19/10/2008
από το Τοπικό Συμβούλιο Νέων Κορίνθου με τη φράση :
«Η αγορά της Κορίνθου δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως είναι σήμερα
και οπωσδήποτε δεν πρέπει να γκρεμιστεί.».
Η ιδέα αναπαλαίωσης της δημοτικής αγοράς, ή της ανακατασκευής της
με το νεοκλασικό χαρακτήρα του αρχικού της σχεδιασμού
(νεοκλασικό κτίριο με αίθριο και κεραμοσκεπή) κερδίζει έδαφος στην κοινή γνώμη,
κυρίως για λόγους διατήρησης και ανάδειξης της ταυτότητας
του χώρου και της πόλης.
Εννοείται ότι η Δημοτική Αρχή του κ. Πνευματικού αγνοεί επιδεικτικά όλες αυτές
τις διαδικασίες και διαρρέει ότι επίκειται κατεδάφιση της αγοράς.
Προς ενίσχυση της θέσης της κραδαίνει το υπ’αριθμ. πρωτ. 37957/15.12.2008
έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ το οποίο όπως ήταν λογικό δεν κρίνει διατηρητέο
το κτίσμα της Δημοτικής Αγοράς.
Και προφανώς δεν θα μπορούσε να το κάνει γιατί το αρχικό σχέδιο ουδέποτε
ολοκληρώθηκε. Όμως το ΥΠΕΧΩΔΕ αποφασίζει για τα «ντουβάρια» και όχι
για τη διατήρηση ή όχι του χαρακτήρα και της παραδοσιακής λειτουργίας
του σημείου ως δημοτική αγορά.
3. Τον Απρίλιο του 2009, οι πολίτες Κωστάρας, Ξεθάλης, Μπασιάκου
και Σταματίου παρουσιάζουν το σχέδιο που ετοίμασαν εθελοντικά
για τη δημοτική αγορά με κύρια θέση ότι «μνημειακό στοιχείο αποτελεί
η χρήση του χώρου». Στην εκδήλωση παραβρίσκεται ο κ. Πνευματικός,
χαιρετίζει την πρόταση και εμμέσως προσπαθεί να την παρουσιάσει ως «δικαίωση»
των δικών του θέσεων. Ποιες όμως ήταν οι θέσεις του;
Ακόμα και τότε ήταν αβέβαιες.
Αποκαλύφθηκαν όμως στη συνέχεια.
4. Φθάνουμε στις αρχές του 2010. Ήδη από τα τέλη του 2009 στο Τοπικό Συμβούλιο
της Κορίνθου ακούγεται η είδηση για αίτηση κατεδαφίσεως η οποία πιστοποιείται
με το Πρακτικό αριθ. 2/12-02-2010 του δημοτικού συμβουλίου και ζητείται
από τη Δημοτική Αρχή έκδοση άδειας κατεδάφισης του υπάρχοντος κτιρίου
δημοτικής αγοράς από την Πολεοδομία Κορίνθου.
Παράλληλα αποφασίζεται η έκδοση άδειας οικοδομής ανέγερσης νέου κτιρίου
δημοτικής αγοράς, σύμφωνα με το συνταχθέν σχέδιο της Τεχνικής Υπηρεσίας
του Δήμου Κορινθίων. Στο ίδιο πρακτικό περιλαμβάνεται και η υποβολή
αιτήματος ένταξης της συγκεκριμένης επένδυσης της δημοτικής αγοράς
στον αναπτυξιακό νόμο, μέσω της Δημοτικής Περιουσίας Α.Ε., για επιχορήγηση.
Τότε ακούμε από στελέχη του κ. Πνευματικού
και από τον ίδιο για τα προγράμματα Jaspers, Jeremie, Jessica και Jasmine
στα οποία υποτίθεται θα εντάσσονταν «μεγάλα» έργα του Δήμου Κορινθίων
τα οποία παρουσιάζονταν πλέον και ως προεκλογικό πρόγραμμα
για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του 2010.
Το Φεβρουάριο του 2010 ο δημοσιογράφος κ. Λάμπρου
(δεδηλωμένος φίλος του κ. Πνευματικού) γράφει για τον κ. Πνευματικό:
«ήξεραν [οι πολίτες] ότι θα γκρεμίσει την αγορά να φτιάξει καινούρια
και βεβαίως του έδωσαν 63% για να κάνει υπόγειο γκαράζ τα "Περιβολάκια".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου