Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Το "τσιφτετέλι" (όπως και να το ονόμαζαν) οι αρχαίοι Έλληνες, το θεωρούσαν αισχρό;

Ο Κόρδακας είναι ένας  Αρχαίος Ελληνικός
προκλητικός, άσεμνος χορός, της αρχαίας κωμωδίας.
Είναι η παλαιότερη μορφή του τσιφτετελιού* 
και θεωρούνταν χιουμοριστικός ως χυδαίος.
 Ο Αθήναιος τον βάζει μαζί με την υπορχηματική 
όρχηση, προσθέτοντας ότι και οι δύο είναι
 "παιγνιώδεις" (ΙΔ' 630Ε, 28), ενώ λέει:
 "Ο μεν κόρδαξ παρ' Έλλησι φορτικός",
 δηλαδή "Ο κόρδακας είναι στους Έλληνες, χυδαίος".
 Ο Πολυδεύκης (IV, 99) τον χαρακτηρίζει
 κωμικό λέγοντας: "Είδη δε ορχημάτων, 
εμμέλεια τραγική, κόρδακες κωμικοί, 
σικιννίς σατυρική",
 ενώ η Σούδα γράφει:
 "κορδακίζειν· αισχρώς ορχείται. 
Κόρδαξ γαρ είδος ορχήσεως κωμικής". 
Η εκτέλεση του κόρδακα λεγόταν κορδακισμός
 και κορδάκισμα και χρησιμοποιούνταν
 με τη σημασία του άσεμνου χορού, 
ενώ ο χορευτής του κόρδακα 
ονομάζονταν κορδακιστής.

(1)‘ Ελληνοαγγλικό Λεξικό
* H ετυμολογία του πιθανότατα προέρχεται
από τό ότι παιζόταν κάποτε 
σέ διπλή (τσιφτέ) χορδή (τέλι). 
Δηλαδή, οι παλιοί Έλληνες Μικρασιάτες 
και γενικά Ανατολίτες μουσικοί, τοποθετούσαν
 τις 2 ψηλότερες χορδές του βιολιού κοντά-κοντά
 και τις χόρδιζαν στην ίδια νότα 
με διαφορά οκτάβας (συνήθως ρε΄-ρε΄΄)
 ώστε η μελωδία να παίζεται με οκτάβες 
και να ηχεί ενισχυμένη («Tsifte-Teli»).

Δεν υπάρχουν σχόλια :