Το παραδοσιακό έθιμο της λαγάνας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο
στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας.
Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, που σημαίνει ότι παρασκευάζεται
χωρίς προζύμι και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες
κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο,
υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Έκτοτε, επιβαλλόταν
από τον Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα,
μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση
από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται»,
ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα
ως «Το γλύκισμα των φτωχών».
Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες
και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό
της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια
και να καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα,
την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.
Όσο για τον λόγο για τον οποίο η συγκεκριμένη Δευτέρα
λέγεται «Καθαρά», αναφέρεται ότι η ονομασία προήλθε
από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής
να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη,
ως «ημέρα κάθαρσης».
Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν
μέχρι τη λήξη της νηστείας.
Επίσης, κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς
στην ύπαιθρο, έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν
νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και -φυσικά- λαγάνα.
Δικό μας σχόλιο:
Φυσικά υπάρχει πάντοτε και η λύση, να την ζυμώσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου