Το ταξίδι του Οδυσσέα για την Ιθάκη, δεν περιορίστηκε στη Μεσόγειο,
υποστηρίζει η Αμερικανίδα συγγραφέας Εριέττα Μέρτζ η οποία το 1965
εξέδωσε στο Σικάγο το βιβλίο ” The Wine Dark Sea”.
Η Μέρτζ, που υποστηρίζει πως έκανε έρευνες και εξερευνήσεις
στην Β. και Ν. Αμερική, αναφέρει ότι ο Οδυσσέας ταξίδεψε
μέχρι τις ακτές της Αμερικής βοηθούμενος από τα θαλάσσια ρεύματα.
Η συγγραφέας εντόπισε τα μέρη που επισκέφθηκε ο Οδυσσέας
με βάση την ταχύτητα που κινούνται τα θαλάσσια ρεύματα και την διάρκεια
των ταξιδιών από σταθμό σε σταθμό όπως αναφέρονται στην Οδύσσεια.
Οι απόψεις της κ. Μέρτζ ενισχύονται και από αρχαιολογικά ευρήματα
που έχουν βρεθεί στην Αμερικανική ήπειρο.
Η συγγραφέας, αναφέρει πως μελέτησε εδάφιο προς εδάφιο
το κείμενο του Ομήρου σε συνδυασμό με διάφορες νεότερες ανακαλύψεις
και παρατηρήσεις που αναφέρονται από τον ίδιο τον Όμηρο
(π.χ. διάρκεια ταξιδιού κλπ).
Στον χάρτη επισημαίνονται οι περιοχές που υπήρξαν οι Σειρήνες,
σε ποιο σημείο της Αμερικάνικης ηπείρου ήταν η Σκύλλα και η Χάρυβδης
και μέσο ποιας οδού ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη βοηθούμενος
καθ’ όλη την διαδρομή από το ρεύμα του κόλπου (Gulf stream).
Η εκδοχή του Ζίγκφριντ Πετρίδη
Από την άλλη πλευρά, στην μελέτη του κ. Πετρίδη παρουσιάζονται στοιχεία
που αφορούν τις γεωγραφικές γνώσεις για περιοχές :
– του Βορρά (υπερβορέα)
– της Ανατολής (Ασίας)
– του Νότου (Αιθιοπία, Κυρηναϊκή, Αίγυπτος, λοιπή βόρεια Αφρική)
και της Δύσεως (Ιταλία, νήσοι δυτικώς της Ιταλίας α) Σαρδηνία,
β) Κορσική γ) Έλβα δ) Καπρί ε) Ίσκια , Ιβηρική χερσόνησος,
Γαλλία, βόρειο-ανατολική Ευρώπη, Βρετανία – Ιρλανδία.
Επίσης διαπιστώνεται ότι οι Έλληνες έχουν
μεγάλη εξοικείωση
με τις αστρονομικές παρατηρήσεις παράδειγμα
οι αστρονομικές αναφορές των Ορφικών ύμνων
και οι ναυτικοί της εποχής χρησιμοποιούν
τους αστερισμούς για να προσανατολίζονται
κατά την διάρκεια της νυχτερινής πλεύσης τους.
Μεγάλη βαρύτητα στην έρευνα του ταξιδιού
του Οδυσσέα έχουν οι αστρονομικές αναφορές
της Οδύσσειας.
Αναφέρεται από τον Όμηρο ότι
«ΑΡΚΤΟΝ Θ’ ΗΝ ΚΑΙ ΑΜΑΞΑΝ ΕΠΙΚΛΗΣΙΝ ΚΑΛΕΟΥΣΙΝ,
ΗΤ’ ΑΥΤΟΥ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ Τ’ ΩΡΙΩΝΑ ΔΟΚΕΥΕΙ,
ΟΙΗ Δ’ ΑΜΜΟΡΟΣ ΕΣΤΙ ΛΟΕΤΡΩΝ ΩΚΕΑΝΟΙΟ ΤΗΝ ΓΑΡ ΔΗ ΜΙΝ
ΑΝΩΓΕ ΚΑΛΥΨΩ, ΔΙΑ ΘΕΑΩΝ, ΠΟΝΤΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΑΙ
ΕΠ’ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΕΙΡΟΣ ΕΧΟΝΤΑ» (ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ε 273)
δηλαδή : “και την ‘Αρκτον (Μ. ‘Αρκτο) που την ονομάζουν και ‘Αμαξα,
που κλωθογυρίζει αυτού και παραφυλάει τον Ωρίωνα και που μονάχ’ αυτή
είναι αμέτοχη στα λουσίματα του Ωκεανού,
(σημ. της ΑΕΙ : δηλαδή ο αστερισμός
είναι αειφανής – δεν πέφτει κάτω από τον ορίζοντα) τον συμβούλεψε λοιπόν
η υπέροχη θεά η Καλυψώ να ταξιδεύει έχοντας στ’ αριστερό του χέρι αυτήν”.
Στο κείμενο αυτό περιέχονται σημαντικότατες πληροφορίες.
«…Ο Όμηρος ομιλεί περί “Ωκεανού” και όχι “Πόντου”
και όπως είδομεν “Ωκεανόν” οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν
την περιβάλλουσαν την οικουμένην θάλασσαν
(σημ. της ΑΕΙ: η θάλασσα
έξω από τις Ηράκλειες στήλες)
περί αυτού συμφωνεί και ο Στράβων “ΤΑΥΤΑ ΓΑΡ ΠΑΝΤΑ ΦΑΝΕΡΩΣ
ΕΝ ΤΩ ΑΤΛΑΝΤΙΚΩ ΠΕΛΑΓΕΙ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΑ ΔΗΛΟΥΤΑΙ” (c26) δηλαδή:
Όλα αυτά είναι καταφανές ότι δηλούνται (υπό του Ομήρου)
ως τελούμενα εις τον Ατλαντικόν”…»
(“ΟΔΥΣΣΕΙΑ” ελληνική έκδοση, σελίδα 182).
Η πολυετή εμπειρία του Ζ. Πετρίδη ως ιστιοπλόου τον βοήθησε
να επιβεβαιώσει ή και να διορθώσει (όπου αυτό ήταν απαραίτητο)
τα συμπεράσματα της Ε. Μέρτζ, με βάση τις αναφορές που υπάρχουν
από τον Όμηρο για την διάρκεια του ταξιδιού από σταθμό σε σταθμό
και τις επιπρόσθετες λεπτομέρειες που τυχόν αναφέρονται
(π.χ. κατεύθυνση ανέμου, πορεία πλοίου, περιγραφές των νησιών κλπ).
Από τα ανωτέρω συμπεραίνεται ότι ο Οδυσσέας δεν έφτασε
στην Αμερικανική ήπειρο από τύχη, παρασυρόμενος
από τα θαλάσσια ρεύματα (άποψη την οποία έχει η κ. Ε. Μέρτζ).
Αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες είχαν και ποντοπόρα πλοία,
ισχυρότατης κατασκευής, ταχέα και ευέλικτα.
Γνώριζαν πολύ καλά και την ναυτική τέχνη,
αλλά και την τέχνη του ναυτίλου, εκμεταλλευόμενοι
τις δυο κινητήριες δυνάμεις των πλοίων:
τα κουπιά και τα πανιά,
για να οδηγήσουν τα σκάφη τους εκεί που επιθυμούσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου