Θα (ξανα)διδαχτούμε την αλφαβήτα της δημοκρατίας ή πόσο "μίζερος" μπορεί να γίνει ένας καλλιτέχνης-δημιουργός όταν μπλέκεται με την κομματική πολιτική;

Από «τα πιο ωραία λαϊκά» στου «Κούλη τα Λημέρια»

 που ήταν «του Αλέξη το λημέρι»

Τη δυσαρέσκειά του εξέφρασε ο Σταμάτης Κραουνάκης για το γεγονός ότι

 η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγούδησε το Σάββατο

 έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, πάνω σε ένα φορτηγό.

Με τρεις αναρτήσεις στο Facebook ο Σταμάτης Κραουνάκης λέει ότι 

δεν φανταζόταν ποτέ, όταν έγραφε το τραγούδι «Τα πιο ωραία λαϊκά» ότι

 θα το τραγουδούσαν έξω από το Μέγαρο Μαξίμου «με δεξιά κυβέρνηση».

Οι αναρτήσεις του Σταμάτη Κραουνάκη

 για την συναυλία Πρωτοψάλτη 

και το σχόλιο του Πέτρου Τατσόπουλου

Τατσόπουλος σε Κραουνάκη: Σταμάτη, «του Κούλη το λημέρι» 

πριν λίγους μήνες ήταν «του Αλέξη το λημέρι»

Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος με μία του ανάρτηση στο Facebook

 απευθύνεται στον Σταμάτη Κραουνάκη μετά το σχόλιο που έκανε 

για τη συναυλία που έδωσε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

Ο Πέτρος Τατσόπουλος, «με την αγάπη μου», όπως τονίζει, θυμίζει 

στον Σταμάτη Κραουνάκη ότι πριν το Μέγαρο Μαξίμου

 γίνει «του Κούλη το λημέρι» υπήρξε «του Αλέξη το λημέρι» και όλων όσοι 

διετέλεσαν πρωθυπουργοί της χώρας με τη ψήφο του ελληνικού λαού.

«ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ

Σταμάτη, καλησπέρα. Με το θάρρος της παλιάς μας γνωριμίας, 

επίτρεψέ μου να σου υπενθυμίσω ότι “του Κούλη το λημέρι” ήταν

 πριν από λίγους μήνες “του Αλέξη το λημέρι” και νωρίτερα “το λημέρι” 

όλων εκείνων που αποφάσιζε να στείλει εκεί ο ελληνικός λαός 

με την ψήφο του, είτε τους ψηφίζαμε εσύ κι εγώ είτε όχι, 

όπως και το “λημέρι” όλων εκείνων που θα αποφασίσει να στείλει 

με την ψήφο του στο μέλλον (εξ ου και το “λημέρι” έχει πάντοτε “ενοίκους”, 

ποτέ “ιδιοκτήτες”). Θα συμφωνήσουμε κάποτε πως οφείλουμε σεβασμό 

στο κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα, ανεξαρτήτως εάν οι εκάστοτε

 πρωθυπουργοί είναι του γούστου μας ή κάθε λίγο και λιγάκι θα πρέπει 

να επιστρέφουμε στα θρανία για να (ξανα)διδαχτούμε

 την αλφαβήτα της δημοκρατίας; 

Με την αγάπη μου. », γράφει συγκεκριμένα ο Πέτρος Τατσόπουλος.

ΠΗΓΗ

Δικό μας σχόλιο:

Ειλικρινά τώρα.

Πόσο "μίζερος" μπορεί να γίνει

 ένας καλλιτέχνης-δημιουργός

όταν μπλέκεται με την κομματική πολιτική;

Παραδείγματα, δυστυχώς, υπάρχουν αρκετά.

Όταν ένας δημιουργός κοινοποιεί "το παιδί του", 

το δημιούργημά του το χαρίζει (πνευματικά)

 σε όσους το έχουν ανάγκη.

Τα ποιήματα, με αυτήν την έννοια,

δεν ανήκουν στον ποιητή 

αλλά σε όσους τα έχουν ανάγκη.

Τέλος, να θυμίσω στον κύριο Κραουνάκη

με όλον τον σεβασμό για το έργο του

ότι ο Κούλης είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας

και το σημείο που ονομάζει λημέρια.........

.....δεν είναι αυτό που φαντασιώνεται

ούτε ανήκει στον Μητσοτάκη.

Υ.Γ: Κακώς αντιλαμβάνεται αυτό το σημείο ως λημέρια.

Θα το "βάπτιζε"έτσι κι επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;

ΠΗΓΗ