Από το Eurogroup έχει περάσει ακριβώς μία εβδομάδα.
Σε 7 μέρες η κυβέρνηση έκανε 7 «θαύματα»,
αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά το πόσο «λίγη»
αλλά και το πόσο επικίνδυνη είναι.
Μάθαμε ότι τελικά έχει ολοκληρώσει ελάχιστα από τα προαπαιτούμενα
για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης (1), ακούσαμε και πάλι τα σενάρια για Grexit (2),
είδαμε να επανεμφανίζονται οι δραχμιστές της κυβέρνησης – οι οποίοι αποτελούν
σημαντικό κομμάτι της (3), μάθαμε ότι «συζητάνε» το δημοψήφισμα
αλλά όχι τις εκλογές (4), βιώσαμε στιγμές της κρίσης του παρλθόντος
με την εκτόξευση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων (5) και…
...........συνειδητοποιήσαμε το πόσο «άπιαστο» είναι
το QE – το μεγάλο αφήγημα/ψέμα του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα (6), αλλά
και η έξοδος στις αγορές (7). Και όλα αυτά λόγω των καθυστερήσεων που συνεχίζουν
να «παίζουν» αυτοί που μας κυβερνούν με σκοπό πρωτίστως την διατήρηση
της εξουσίας και της καρέκλας και δευτερευόντως (εναλλακτικά) την εξαθλίωση
του ελληνικού λαού σε σημείο που θα ζητά ο ίδιος επιστροφή στη δραχμή…
Για αυτό είναι επικίνδυνοι.
Και πρώτος από όλους ο κ. Τσίπρας.
Την περασμένη εβδομάδα δήλωσε σε συνέντευξή του ότι
«υλοποιούμε το πρόγραμμά μας, γνωρίζοντας ότι είναι πολύ κοντά η στιγμή
που η συμφωνία θα έχει ολοκληρωθεί, η οικονομία θα μπορεί να λειτουργεί
κανονικά και η κοινωνία θα μπορέσει να ανασάνει»,
κάτι που επανέλαβε και χθες στη Βουλή.
Και λίγες μέρες μετά, ήρθε το δημοσίευμα του Bloomberg και η παραδοχή τελικά
(και αναγκαστικά) της κυβέρνησης, ότι δεν έχει τηρηθεί η συμφωνία, ούτε καν η μισή.
Στην ίδια συνέντευξη, ερωτηθείς για το θέμα της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη,
ο πρωθυπουργός απάντησε: «Με ρωτάτε αν σκέφτηκα ποτέ να θέσω εγώ το θέμα
που έθετε ο πιο σκληρός εκπρόσωπος της άλλης πλευράς;
Μα αυτό θα ήταν ανοησία ή πραγματική προδοσία».
Oκοινοβουλευτικός εκπρόσωπος λοιπόν του κόμματός του, που υποστηρίζει ότι
το θέμα δραχμή πρέπει να συζητηθεί στη Βουλή (άρα για να υπάρξει συζήτηση
υπάρχει και το υπέρ έκτος από το κατά…) είναι ανόητος ή προδότης;
Και πόσο απέχει τελικά η ανοησία από την προδοσία;
Όπως σχολίασε και η Citi σε νέο σημείωμα προς τους πελάτες της,
η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αυξανόμενη εσωτερική πίεση τόσο εντός
του κόμματός της όσο και από την αντιπολίτευση σε σχέση
με τη διαπραγματευτική στρατηγική της απέναντι στους πιστωτές
και για αυτό ουσιαστικά… καταφεύγει
σε δηλώσεις περί δραχμής και δημοψηφίσματος.
Και ας περάσουμε και στο άλλο, καυτό θέμα που σχολίασε ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Όπως είπε με χαρακτηριστική έμφαση, «έχουμε δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό
τρόπο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ επί πλέον μέτρα
από όσα προβλέπει η συμφωνία και, πολύ περισσότερο, για την περίοδο
μετά το τέλος του προγράμματος». Τα «νέα» όμως από το μέτωπο της… επιχειρούμενης συμφωνίας, είναι εντελώς διαφορετικά.
Με λίγα λόγια, είναι ακριβώς τα αντίθετα, και αυτό θα φανεί οσονούπω…
Το κλείσιμο της αξιολόγησης θα περιλαμβάνει νέα σκληρά μέτρα κάτω
από την ομπρέλα του κόφτη, όπως η περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου
και η μείωση των συντάξεων.
Οι δανειστές έχουν πλέον κοινό μέτωπο, δεν υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ τους,
όπως θέλει η κυβέρνηση να διαδίδει και να χρεώνει τις καθυστερήσεις στους ανειστές.
Το ΔΝΤ διαμορφώνει τις απαιτήσεις και όλοι οι υπόλοιποι ακολουθούν,
με αρχηγό τον Σόιμπλε.
Και αυτό είναι το αποτέλεσμα της μη τήρησης των συμφωνηθέντων
από την ελληνική πλευρά.
Γιατί νομίζετε πως ξαφνικά απειλούν οι δανειστές πως αν δεν συμμετέχει
το ΔΝΤ η Ελλάδα δεν θα λάβει ούτε ευρώ από τις δόσεις των δανείων;
Αφού μέχρι σήμερα το ΔΝΤ δεν συμμετείχε και μια χαρά εκταμιεύονταν οι δόσεις…
Όλοι μιλάμε για την β’ αξιολόγηση και γνωρίζουμε ότι έπρεπε κανονικά
να έχει κλείσει τον Φεβρουάριο του 2016, ενώ στη συνέχεια,
μετά και από την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης,
η ημερομηνία μετατέθηκε για τον Οκτώβριο,
και μετά για το τέλος του περασμένου έτους.
Και ακόμα δεν φαίνεται καν.
Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι η β’ αξιολόγηση δεν είναι
και το τέλος της διαπραγμάτευσης.
Ακολουθεί τρίτη και τέταρτη.
Και ξέρετε πότε έχουν προγραμματιστεί να κλείσουν;
Η τρίτη αξιολόγηση ήταν αρχικά προγραμματισμένη
να κλείσει τον Μάρτιο του 2017, σε έναν μήνα δηλαδή.
Και η τέταρτη τον Ιούνιο του 2017,
όπως μας «θύμισε» η ΗSBC.
Αυτό σημαίνει πως με το που κλείσει η τρέχουσα,
ακολουθούν βιαστικά και οι επόμενες.
Άρα, περιθώριο για QE γιοκ.
Γιατί η ΕΚΤ δεν μπορεί να αγοράσει κρατικά ομόλογα
μίας χώρας η οποία βρίσκεται σε διαδικασία αξιολόγησης.
Αυτό το έχουμε γράψει από το καλοκαίρι.
Τότε που η κυβέρνηση υποσχόταν QE ως τον Σεπτέμβριο!
Και μαζί με όλα αυτά, η εκτόξευση των αποδόσεων
τον κρατικών ομολόγων αποδεικνύει ότι οι αγορές
θα κρατούν την πόρτα ερμητικά κλειστή στην Ελλάδα
για πολύ διάστημα ακόμη.
marketnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου