Βρίσκεται στο Μαρκόπουλο στη θέση Μερέντα
(το όνομα Μερέντα είναι πιθανώς παράφραση
του αρχαίου ονόματος του Δήμου Μυρρινούντος).
Ο ναός είναι αφιερωμένος στη Κοίμηση της Θεοτόκου
και χρονολογείται από τον 13 αιώνα.
Παναγία Μερέντα, Μαρκόπουλο
Περιοχή: Μαρκόπουλο
Τύπος: Μονόχωρος καμαροσκέπαστος
Χρονολογία: 13oς αι.
Περιγραφή:
Κοντά στο Μαρκόπουλο, εκεί όπου εκτεινόταν, στην αρχαιότητα, ο δήμος Μυρρινούντος,
στη σημερινή τοποθεσία Μερέντα που φαίνεται να είναι παραφθορά
της αρχαίας ονομασίας, βρίσκεται ο κομψός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Πρόκειται για έναν μονόχωρο καμαροσκέπαστο ναό, ο οποίος διαδέχθηκε
μια τρίκλιτη βασιλική των πρώτων χριστιανικών χρόνων.
Από τον παλαιότερο ναό είναι εμφανή τυπολογικά στοιχεία του στις όψεις
του μεταγενέστερου, όπως τα μέχρι σήμερα ορατά τμήματα των πλαγίων κλιτών
που αποκαλύφθηκαν παλαιότερα.
Ο καθηγητής Μπούρας αναφέρει ότι πρόκειται για ένα ιδιαίτερα διδακτικό μνημείο,
τόσο όσον αφορά την ανοικοδόμηση και την επαναφορά σε χρήση ενός αρχαίου ερειπίου (συγκεκριμένα του μεσαίου κλίτους μιας βασιλικής αβέβαιης χρονολόγησης)
όσο και τη χρήση παντοειδών αρχαίων μελών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των μελών που είχαν εντοιχισθεί στο ναό
ήταν και η πλίνθος του αρχαϊκού αγάλματος της Κόρης με το όνομα Φρασίκλεια
που βρέθηκε στον αύλειο χώρο του ναού και που σήμερα εκτίθεται
στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ο ναός είναι κατάγραφος, και οι τοιχογραφίες του χωρίζονται σε τέσσερα
διαφορετικά στρώματα τοιχογράφησης..
Περισσότερο εκτεταμένο είναι το δεύτερο στρώμα, το οποίο και ανάγετα
ι στην τέταρτη δεκαετία του 13ου αιώνα και σώζεται κυρίως στην καμάρα.
Η παράσταση των έφιππων αγίων Γεωργίου και Θεόδωρου Τήρωνος
έχει χρονολογηθεί στον 14ο αιώνα, ενώ το νεώτερο στρώμα στο ανατολικό τμήμα
χρονολογείται στον 18ο αιώνα και αποδίδεται στο ζωγράφο Γεώργιο Μάρκου
και τους μαθητές του.
Δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες για το ναό, ενώ η άποψη ότι είναι πιθανόν
να ταυτίζεται με τη Μονή Μυρρινίου που αναφέρεται από τον Μιχαήλ Χωνιάτη
στις Επιστολές του, είναι μάλλον αβάσιμη.
Γκίνη-Τσοφοπούλου Ελένη, Διαδρομές σε Βυζαντινά Μνημεία των Μεσογείων
(έκδ. Υπουργείου Πολιτισμού-1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων,
Αθήνα 2006, Λαζαρίδης Π., Αρχαιολογικό Δελτίο 18 (1963) Β΄Χρονικά 56,
Μπούρας Χαρ.-Μπούρα Λασκαρίνα, Η Ελλαδική Ναοδομία κατά τον 12ο αιώνα,
Αθήνα 2002, σ. 336, Koumbaraki-Panselinou N.,
Saint Pierre de Kalyvia Kouvara et la chapelle de la Vierge de Merenta,
Thessalonique 1976, p. 123 κ.εξ.
Δικό μας σχόλιο:
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την φίλη μου Βασιλική
που μου την έθεσε υπ όψιν στέλνοντάς μου την δεύτερη
φωτογραφία της ανάρτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου