Το ελαιόλαδο βρίσκεται στον επίκεντρο της ελληνικής διατροφής και αναμφίβολα
υπάρχει σε κάθε σπίτι. Είναι το λάδι που «αγαπά» την καρδιάς μας,
καθώς είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες και υγιεινά λιπαρά.
Το αγαπάμε όμως κι εμείς για τη γεμάτη και φρουτώδη γεύση του.
Δείτε μερικά από τα συχνότερα λάθη που κάνουμε στην επιλογή
και τη χρήση του ελαιόλαδου, με αποτέλεσμα να υπονομεύουμε
τη διατροφική του αξία.
1. Το αγοράζουμε σε πλαστικό ή γυάλινο μπουκάλι
Το οξυγόνο και το φως είναι οι δύο βασικότεροι «εχθροί» του ελαιόλαδου.
Θα πρέπει να προτιμούμε τις αδιαφανείς συσκευασίες προκειμένου
να αποφύγουμε την αλλοίωση του προϊόντος.
2. Το αποθηκεύουμε κοντά σε πηγές θερμότητας
Το ελαιόλαδο δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο στη θερμότητα που παράγει
η ηλεκτρική κουζίνα και στο φως που διαπερνά τα παράθυρα της κουζίνας.
Οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις πολυφαινόλες
(είδος αντιοξειδωτικών ουσιών) του ελαιόλαδου και αλλοιώνουν τη γεύση του.
3. Το επιλέγουμε με βάση το χρώμα του
Το χρώμα του ελαιόλαδου δεν είναι ενδεικτικό της ποιότητάς του.
Το ποιοτικό εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο μπορεί να έχει έντονο
πράσινο έως χρυσαφένιο χρώμα αλλά μπορεί και να είναι νοθευμένο.
4. Το κρατάμε για πολύ καιρό
Το ελαιόλαδο έχει μέση διάρκεια ζωής 24 μήνες.
Θα καταλάβετε ότι έχει χαλάσει εάν έχει αλλοιωθεί σημαντικά η γεύση του.
Το καλό ελαιόλαδο είναι το α και το ω της ελληνικής διατροφής,
αλλά δυστυχώς πολλές φορές πέφτουμε
θύματα κάποιων επιτήδειων που νοθεύουν το λάδι....
Η παλιά διαφήμιση με τη γυναίκα που καταλάβαινε από μία σταγόνα λάδι
αν είναι καλό το ελαιόλαδο, βασιζόταν στον παραδοσιακό κλασικό τρόπο
γευσιγνωσίας που ισχύει ακόμα και σήμερα.
Βέβαια, πολλοί θεωρούν ότι το ελαιόλαδο δοκιμάζεται στο ψωμί,
αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Η ποιότητα του λαδιού φαίνεται με την όσφρηση και τη γεύση,
αλλά όχι με το χρώμα.
Μάλιστα, οι γευσιγνώστες δοκιμάζουν το λάδι σε ειδικά ποτήρια μπλε χρώματος.
Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν στο σπίτι, θα πρέπει να βάλουν λίγη ποσότητα
ελαιόλαδου σε ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού (κοίλο, που κλείνει προς το πάνω)
για να αιχμαλωτιστούν τα αρώματά του.
Στη συνέχεια, κρατάμε με τη χούφτα το ποτήρι για περιπου 20 δευτερόλεπτα,
προκειμένου να ζεσταθεί λίγο το λάδι και να απελευθερώσει τα αρώματά του.
Τα αρώματα ενός καλού ελαιόλαδου παραπέμπουν σε φρέσκια ελιά
και σε αρώματα χορταριών και φύλλων.
Αν όμως το λάδι είναι κακής ποιότητας, οι μυρωδιά είναι βαριά και όχι ευχάριστη.
Πίνουμε μία γουλιά από το λάδι, χωρίς όμως να την καταπιούμε.
Παίρνουμε μία ανάσα από το στόμα, νιώθουμε τη γεύση του ελαιόλαδου
και μετά το καταπίνουμε.
Το καλής ποιότητας λάδι αφήνει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα
και μια αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο.
Η αίσθηση της πίκρας και του καψίματος οφείλονται στην ελαιοκανθάλη,
μια ισχυρής αντιφλεγμονώδη ουσία του ελαιόλαδου.
Δικό μας σχόλιο:
Η μητέρα μου, θυμάμαι που μου έλεγε πως:
Το καλό λάδι, στη σαλάτα φαίνεται
και το κακό στο καντήλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου