Όποιος πάρει τον ΟΛΠ, δεν θα πάρει
μόνο το εμπορικό κομμάτι αλλά και το ιδιοκτησιακό,
δηλαδή θα έχει στην κατοχή του και όλους τους χώρους
που ανήκουν σήμερα στην εταιρεία,
θα πάρει και την Κυνοσούρα, δηλαδή τον χώρο
που υπάρχουν όλα τα ευρήματα από τη Ναυμαχία
της Σαλαμίνας, και εκεί βρίσκεται ο Τύμβος
των Σαλαμινομάχων!
Όπως αποκάλυψε ο δήμαρχος Σαλαμίνας,
Γ. Τσαβαρής, μιλώντας την περασμένη Κυριακή
στο Κανάλι 1, ο δήμος έχει ζητήσει φορτικά
εδώ και δύο χρόνια να του παραχωρηθεί ο χώρος
για να διασωθεί και ενώ ο πρόεδρος του ΟΛΠ
Γ. Ανωμερίτης έχει αποδεχθεί την πρόταση,
το ΤΑΙΠΕΔ αρνείται πεισματικά
και αποκλείει κάθε συζήτηση.
Άρνηση πίσω από την οποία βρίσκεται η παραχώρηση
στους Κινέζους μαζί με τον ΟΛΠ και τον χώρο
που το 2021 θα απασχολήσει όλη την ανθρωπότητα
γιατί θα γιορταστούν τα 2.500 χρόνια
από την ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση όσο και οι φορείς
και οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ξεσηκωθεί
και ζητούν το αυτονόητο: Να μη θεωρούνται
εμπορεύσιμοι οι αρχαιολογικοί χώροι του ΟΛΠ
και να αποδοθούν άμεσα στον Δήμο Σαλαμίνας.
Αρκετά ρεζίλι είχε γίνει η χώρα όταν ο Τύμβος
ήταν θαμμένος μέσα σε τόνους σκραπ και αρκετά
είναι τα αρνητικά σχόλια επειδή ο τάφος
του Θεμιστοκλή βρίσκεται
μέσα σε ιδιωτικό (ναυπηγείο) χώρο στην ίδια περιοχή.
Το θέμα θα πάρει διαστάσεις μια και ο Δήμος Σαλαμίνας
θα το αναδείξει όσο μπορεί,
ωστόσο το ερώτημα παραμένει:
Μέχρι πότε σʼ αυτόν τον τόπο θα προσπαθούμε
για τα αυτονόητα που οφείλει
το κράτος μας να κάνει;
Μαρία Παππά
Αρχαιολογική ανακάλυψις. Χθες όλοι οι φιλάρχαιοι του Πειραιώς
και πολλοί εξ Αθηνών ηκολούθησαν τον κ. Δραγάτσην μέχρι της ακτής Κράκαρη,
ένθα ανεκαλύφθη ο τάφος του Θεμιστοκλέους.
Ο κ. Δραγάτσης επι τόπου ανέπτυξε πειστικότατα την γνώμην του επεξηγήσας
όλα τα σχετικά χωρία των αρχαίων και νεοτέρων συγγραφέων, τα προσδιορίζοντα
την θέσιν του τάφου, εν οις και το του αρχαίου περιηγητού Διοδώρου ή Ηλιοδώρου
δι’ ον καταδεικνύεται σαφώς ότι ο τάφος του ενδόξου ανδρός είνε ο ανακαλυφθείς
ήδη υπό του ερευνητού των πειραϊκών αρχαιοτήτων διότι η θέσις δικαιολογεί
και επεξηγεί πλήρως όλους τους αρχαίους συγγραφείς και τους προσδιορισμούς
ους σαφώς δίδει ο Διόδωρος εις το ακόλουθον χωρίον παρά Πλουτάρχω.
«Από δε του παρά τον Άλκιμον ακρωτηρίου πρόκειταί τις οίον αγκών
και τούτον κάμψαντι εντός ή υπεύδιον της θαλάσσης, χρηπίς έστεν ευμεγέθης
και το περί αυτήν βωμοειδές τάφος Θεμιστοκλέους». Και το μέρος είνε υπεύδιον,
περίβλεπτον και επιφανές όπως το ορίζει, ο Πλάτων ο κωμικός, και ο τάφος
μεγαλοπρεπής και εκτός των τειχών, διότι ως γνωστόν εχαρακτηρίσθη
ως προδότης ο μέγας Θεμιστοκλής, εγγύς δε υπάρχει όντως
μικρά γωνία ωσεί αγκών γης. Εκτός τούτου αφύεται και αθερίνας ή [α..ρός] όπως
λέγει ο μέγας Αριστοτέλης, ο αναφέρων, ότι «παρά Θεμιστόκλειον ούτος γίνεται»
αλιεύεται εις το μέρος εκείνο και τέλος ουδείς άλλος τάφος ευρίσκεται εγγύς που.
Όλαι αύται αι λεπτομέρειαι αι συμφωνούσαι και επεξηγούσαι τελείως τα αρχαϊκά
κείμενα, αποτελούσι πειστικότατα επιχειρήματα, ότι ο τάφος του μεγάλου ναυάρχου
ευρίσκεται εις το μέρος εκείνο, ταύτα δε έτι μάλλον ενισχύουν αι γενόμεναι χθες
κατόπιν εκσκαφής έρευναι, αίτινες απεκάλυψαν εντός της θήκης του τάφου
τεμάχια τεθραυσμένων ληκύθων εν αις ετίθετο η κόνις των οστών.
Προφανώς άρα αποκαλύπτονται και ενδείξεις ιεροσυλίας, διαπραχθείσης
υπό των προπατόρων μας, καθώς αναφέρει τις των αρχαίων συγγραφέων.
Την χθεσινήν εκδρομήν παρηκολούθησαν και πολλοί αρχαιολόγοι εξ Αθηνών
και έφοροι αρχαιοτήτων, οι οποίοι επείσθησαν εκ των επιχειρημάτων
του κ. Δραγάτση, ότι ευρισκόμεθα ήδη προ του τάφου του μεγάλου αρχαίου
ελευθερωτού της Ελλάδος από της επιδρομής των βαρβάρων.
Μέχρις εσχάτων επιστεύετο και υπό πολλών Ευρωπαίων περιηγητών εσημειώθη
ότι ο τάφος ούτος ευρίσκετο εις την απέναντι όχθην επί της Πειραϊκής
Χερσονήσου και παρά τον ομώνυμον φαιόν αλλά η θέσις αύτην δεν ητιολόγει
δεν ηρμήνευεν τους αρχαίους συγγραφείς, διότι προς τοις άλλοις, ο νομιζόμενος
τάφος έκειτο εγγύς άλλων τοιούτων, όπερ όλως απρεπές να ταφή εις μέγας
ναύαρχος μετ’ άλλων θνητών και εκ τούτου αμφιβολίαι πάντοτε παρέμενον
μεταξύ των αρχαιολογούντων, αι οποίαι μετά την νέαν ανακάλυψιν
του κ. Δραγάτση φαίνονται εκλείψασαι εκτός αν ρηταί επιγραφαί ευρεθώσι
και ανατρέψωσι τους ισχυρισμούς τούτους.
Λέγεται ότι ο Θουκυδίδης είχε πει αγανακτισμένος ότι οι Αθηναίοι συνηθίζουν
να βαριούνται να τους ευεργετεί για πολύ καιρό ο ίδιος άνθρωπος.
Πάντως, ο Αρταξέρξης χάρηκε πολύ όταν βρέθηκε στα χέρια του ο μεγάλος ήρωας
της Σαλαμίνας και τον δέχθηκε με περισσή ευγένεια λέγοντας: "Μακάρι
οι Έλληνες να διώχνουν πάντα έτσι τους καλύτερους ανθρώπους τους".
Ο βασιλιάς έκανε μεγάλες τιμές στον Θεμιστοκλή και του παραχώρησε
τα εισοδήματα τριών πόλεων της Μικράς Ασίας, της Λαμψάκου, της Μυούντας
και της Μαγνησίας, όπου ο Θεμιστοκλής τελικά εγκαταστάθηκε[47][48][49].
Η παράδοση αναφέρει ότι όταν επαναστάτησε η Αίγυπτος, ο Αρταξέρξης ζήτησε
από τον Θεμιστοκλή τη συνδρομή του στην καταστολή της επανάστασης,
αλλά ο Θεμιστοκλής αρνήθηκε να στραφεί ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα
και από την άλλη δεν ήθελε να δείξει αχαριστία στο βασιλιά της Περσίας.
Έτσι προτίμησε να πιει αίμα ταύρου ή κάποιο άλλο δηλητήριο και να θέσει τέρμα
στη ζωή του[50][51] (σύμφωνα όμως με τον Θουκυδίδη, ο Θεμιστοκλής πέθανε
ύστερα από ασθένεια). Όταν ο Αρταξέρξης έμαθε το θάνατό του, θαύμασε
τη φιλοπατρία του. Προς τιμήν του Θεμιστοκλή, στήθηκε λαμπρό μνήμα έξω
από τα τείχη της Μαγνησίας και ανδριάντας του στην αγορά.
Η σορός του μεταφέρθηκε κρυφά στον Πειραιά, όπου οι Αθηναίοι έκαναν
έναν τάφο από ευγνωμοσύνη για τις μεγάλες υπηρεσίες που είχε προσφέρει
στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα.
Στην μία πλευρά της εισόδου της προκυμαίας
υψωνόταν ένας αράβδωτος ιωνικός κίονας,
που λεγόταν ότι σηματοδοτούσε τον τάφο
του Θεμιστοκλέους, ενώ στην άλλη ένα τεράστιο
μαρμάρινο λιοντάρι ύψους περίπου 3 μ. ίσως
να λειτουργούσε ως δείκτης της εισόδου του λιμανιού,
όπως ακριβώς τα λιοντάρια που είχαν στηθεί
στο λιμάνι της Μιλήτου.
Τοπογραφικό σχέδιο του Πειραιώς με τα τρία
λιμάνια του (Κάνθαρος, Ζέα, Μουνιχία).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου