Όποιος είναι έτοιμος να δει και να ακούσει ας κοιτάξει γύρω του προσεκτικά.

Όποιος είναι έτοιμος να δει και έτοιμος να ακούσει

 ας κοιτάξει γύρω του προσεκτικά.

Ολόγυρά η φύση, μας διδάσκει με αγάπη και επιμονή 

από την πρώτη ημέρα που, ως παράσιτο, οριστικοποιήσαμε 

τη σημερινή μας μορφή, με την σπίθα εκείνη όμως 

που χρόνους αργότερα και όταν τιθασεύσαμε

τις άναρθρες κραυγές μας την ονοματίσαμε.

Εκείνη την σπίθα που υπήρχε μέσα στο μυαλό μας,

 την ονομάσαμε φιλάρεσκα λογική και ίσως όχι άδικα.

Αυτή η σπίθα είναι που μας έκανε ανήσυχους, 

να μη βολευόμαστε και να ορμάμε συνεχώς προς το άγνωστο και το νέο.

Αυτή η σπίθα μας έκανε να σπάμε τα πήλινα ποδάρια της παράδοσης 

και με τα φτερά της να πετάμε σε νέες ψηλότερες 

κι απάτητες πρωτύτερα κορυφές  με τρόπο ώστε

 να δημιουργούμε νέες και συνεχώς νέες παραδόσεις.

Αυτή η σπίθα, μας ξεχώρισε οριστικά από τα άλλα πλάσματα 

που συνοικούσαν τον πλανήτη και μας πρόσφερε 

ένα κυρίαρχο ρόλο πάνω του.

Τόσο κυρίαρχο που τώρα πια,  εδώ και μισό αιώνα περίπου, 

το ανθρώπινο είδος κομπάζει ότι μπορεί να προκαλέσει ακόμη

 και την εξαφάνισή του.

Ίσως και να το μπορεί.

Αλλά γιατί το κάνει τότε, θα αναρωτηθεί κάποιος. 

Δώστε όποια απάντηση εσείς θέλετε……..

Κλείνοντας το κείμενό μου αυτό, θα ήθελα έτσι απλά να πω ότι

 μόνο τα παράσιτα σκοτώνουν τελικά τον οργανισμό 

που πάνω του παρασιτούν.

Και αυτό γίνεται μόνο και όταν, δεν μπορούν να μάθουν

 να συμβιώνουν μαζί του.

Εντάξει, ας μην απελπιζόμαστε, θα υπάρχουν

 και άλλοι κατοικήσιμοι πλανήτες στον …. γαλαξία μας.

Υ.Γ: Φυσικά και πιστεύω ότι και τίποτε άλλο να μην κάνουμε

 που να επιταχύνει την διαδικασία ο πλανήτης 

θα μας ξεφορτωθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Άλλωστε έχω βάσιμες υποψίες πως δεν είμαστε 

 και ο πρώτος «πολιτισμός» που γνώρισε ο πλανήτης μας.

Όταν λέω ο πρώτος, αναφέρομαι σε αυτόν που μαθαίνουμε στα σχολεία.

Φιλικά, όπως πάντοτε.

Πάν Καρτσωνάκης